Sinhala Wal katha - මගේ පුතා 01 සිට 3 දක්වා Wala Katha

 

අද මම කියන්න යන්නෙ ටිකක් වෙනස් කතාවක්.මේ සිද්ධිය වෙලා දැන් මාස 2ක් විතර ඇති. මගෙ නම ශර්මිලා. මට වයස 36යි.36 ක් උනාට මට වයස පේන්නෙ නෑ. කෙල්ල වගේ. මම මැරීඩ්. හස්බන්ඩ් ඉන්නෙ රට. මට එක පුතෙක් ඉන්නව. එයාගෙ නම තරිදු. එයාට වයස 16යි. මම ප්‍රයිවට් කම්පැනි එකක මැනේජර්ගෙ ඇසිස්ටන්ට් විදිහට වැඩ කරන්නෙ. මම මගෙ පුතාට ගොඩක් ආදරෙයි. එයාගෙ තාත්තා එයා ලග නැති උනත් මම ඒ අඩුව පුතාට දැනෙන්න දුන්නෙම නෑ. ගෙදර ඉන්දැද්දි මම පුතා වෙනුවෙන් ගොඩක් කාලය වෙන් කලා. මම පුතා ඉල්ලන හැම දේම අරන් දුන්නා. කිසිම දෙයකට බෑ කිව්වේ නෑ. කිසිම අවස්තාවක පුතාට දුක හිතෙන වැඩක් මම කරලා නෑ. අඩුම තරමෙ එයාට පාරක්වත් ගහලා නෑ. මම හැමදාම වැඩ ඇරිලා ගෙදර එනකොට හවස 6 විතර වෙනවා. ඔහොම ඉන්නකොට මට පුතාගෙ වෙනසක් තේරුනා. එයා මාත් එක්ක කතා කර කර ඉන්නකොට එහෙම එයා ගොඩක් වෙලාවට බලන් ඉන්නෙ මගෙ කකුල් දෙක දිහා. මම ඉතින් ඒක වැඩිය ගනන් ගත්තේ නෑ. මම නේල් ආර්ට්ස් කකුලෙ දාලා තියන නිසා ඒව දිහා පුතා බලනව කියලා හිතුවෙ මම. ඔහොම ඉන්නකොට මට තව වෙනසක් තේරුනා. සති දෙකක විතර ඉදන් මම වැඩ ඇරිලා එනකොට හැමදාම වහින්න පටන් ගන්නවා. ඉතින් ගෙදර එනකොට හැමදාම මම දාගෙන යන shoes වල මඩ ගෑවිලා. ඒත් ඊලග දවසෙ උදේ බලනකොට ආයිත් මගෙ shoes අලුත් වගේ. අර තිබ්බ කිසිම මඩක් නෑ. පලවෙනි දවසෙ මම වැඩිය ගනන් ගත්තෙ නෑ. මම ම හෝදල ඇති කියලා හිතුවෙ. ඒත් දෙවෙනි දවසෙත් එහෙමයි. එතකොට මට හිතුනා පුතා තමා මම පව් කියලා හිතලා හෝදනවා ඇත්තේ කියලා. මම ඊට පස්සෙ පුතාගෙන් ඇහුවා “පුතේ ඔයා මගෙ ශූස් හේදුවද මඩ ගෑවිලා තිබුන ඒවා” කියලා. පුතා කිව්වා “නෑ අම්මේ මම හේදුවෙ නෑ” කියලා. මම බය උනා හොදටම ඊට පස්සේ. ඇයි අනේ මේ හොදටම මඩ ගෑවිලා තියන heels දෙක පාරටම උදේ බලනකොට අලුත් වගේ තියෙන්නෙ කොහොමද කියලා. ඊට පස්සෙ මම වැඩට ගියා. එදානම් වැඩ ඇරිලා එනකොට වැස්ස වැහැල ඉවරයි. ඒත් ඉතින් පාරවල් වල මඩනෙ. එදත් ගෙදර එනකොට කලින් තරම්ම මඩ ශූ එකේ ගැවිලා නැති උනත් තරමක් ගෑවිලා තිබ්බා. මම එනකොට පුතා සෝෆා එක උඩට වෙලා ටීවී බලනවා. මම වෙනදා වගේම ගේ ඇතුලට ඇවිත් හීල්ස් දෙක ගැලෙව්වා. පුතාගෙත් ඔලුව අතගාලා වොශ් එකක් දාන්න යනවා කියලා එයාට කියලා මම ටවල් එකත් අරගෙන එහෙමම වොශ්රූම් එකට ගියා. මට සැකයක් ඇවිත් තිබුනෙ පුතා මට තියෙන ආදරේට මගෙ ශූස් හෝදනවා කියලා. ඒත් තියෙන ලැජ්ජාවට ඒක මට කියන්නෙ නෑ කියලා. මම වොශ් රූම් එකට ගියාම මට ඕක මතක් උනා. ඊට පස්සෙ මම හොරෙන්ම ආයිත් සාලෙට ආවා. එනකොට මම දැකපු දේ මම හීනෙකින්වත් හිතපු දෙයක් නෙමේ. පුතා එයාගෙ ඩික් එකත් කලිසමට උඩින් අල්ල අල්ල මගෙ ශූස් ලෙවකනවා මඩ පිටින්ම. මට ටිකක් කේන්ති ගියා මෙයා මොකක්ද මේ කරන්නෙ කියලා හිතලා. මම ඊට පස්සේ සැරෙන් “මොකක්ද පුතා ඔය කරන්නේ” කියලා ඇහුවා. ඒක ඇහුන ගමන් පුතා උඩ ගියා. එයා එහෙමම බිම බලාගෙන එයාගෙ රූම් එකට ගිහින් දොර ලොක් කරගත්තා. මම කතා කලාට දොර ඇරියෙම නෑ. මම ඊට පස්සෙ ගිහින් වොශ් එකක් දාගත්තා. පුතා ඩිනර් එක ගන්න වෙලාව වෙනකන්ම ලොක් එක ඇරියේ නෑ. ඊට පස්සේ මම ගිහින් කන්න කතා කලාම දොර ඇරගෙන පුතා ආවා. ඊට පස්සේ එයා ටිකක් කනකන් ඉදලා මම ශේප් එකේ පුතාගෙන් ඇහුවා “මොකක්ද පුතා අර මගෙ ශූ එකත් අරගෙන කලේ” කියලා. පුතා ඒත් උත්තරයක් නෑ. මම දෙපාරක් විතර ඒකම අහන කොට පුතා මට කිව්වා “නෑ අම්මෙ මම මේ ඒක සුද්ද කලා. ඒ වෙලේම මට කැසිල්ලක් ආවා. අම්මා එකපාරටම ආවම මට ලැජ්ජා හිතුනා” කියලා. මම ඊට පස්සේ ඇහුවා “ඉතින් ඇයි පුතේ ශූ එක ඔයා කටින් සුද්ද කලේ” කියලා. පුතා කිව්වා “මම මඩ වලට ආසනෙ අම්මේ පොඩි කාලෙ ඉදන්ම. ඒකයි ඒ” කියලා. මම ඉතින් පුතාට තේරුම් කරලා දුන්නා මඩ ශරීරයට යන එක හොද නෑ කියලා. පුතත් ආයිත් එහෙම කරන්නේ නෑ කියලා පොරොන්දු උනා. මම ඉතින් ඊට පස්සෙ ඒක වැඩිය ගනන් ගත්තේ නෑ. ඊට පස්සෙ අපි ඩිනර් එක අරන් නිදියන්න උඩ තට්ටුවට යන්න හදනකොට පුතා පඩියක් උඩ නිදියගෙන ෆෝන් එක ඔබ ඔබ ඉන්නවා. මට උඩට යන්න බෑනෙ පුතා ඉන්නකොට. මම ඉතින් පුතාට අයින් වෙන්න කිව්වා. එයා ටිකක් විහිලුයි මුරන්ඩුයි. ඒ හින්දා එයා අයින් උනේම නෑ. බෑ බෑ ගගා ඉදියා. එයා ඊට පස්සෙ එක පාරටම කිව්වා “ඉතින් අම්මෙ ඔයා මාව පාගගෙන යන්නකො” කියලා. මම ඇහුවා පිස්සුද කියලා. පුතා එතකොට ෆෝන් එක පැත්තකින් තියලා මගෙ කකුල් දෙක දිහා බලන් ඉදියේ. මම පුතාට කිව්වා ඊට පස්සේ “අනේ පිස්සුද පැටියො. මගෙ පුතාව පාගගෙන මට යන්න පුලුවන්ද. කෝ ඉතින් අයින් වෙන්නකො” කියලා. පුතා ඊට පස්සෙ අහින්සක විදිහට මගෙ දිහා බලලා “අනේ අම්මේ මාව පාගගෙන යන්නකෝ. අනේ මට රිදෙන්නේ නෑ. අනේ අනේ පාගන් යන්නකෝ” ගෑවා. මට එයා එහෙම කිව්වම බෑ කියන්නත් බෑ. ඒත් කොහොම අම්මා කෙනෙක් තමන්ගෙ පුතාව පාගන්නේ. ඒ හින්දා මම “අනේ පුතේ බෑ” ගෑවා. එයා ආයිත් අහින්සක විදිහට අනේ අනේ කියලා කිව්වා. මටත් කරන්න වෙන දෙයක් නැති නිසා එයාගෙ බඩට මගෙ එක කකුලක් තියලා නැග්ගා. වැඩිය බර දුන්නේ නෑ. ඇයි කිලෝ 64ක් මගෙ පුතාට ඉවසගන්න පුලුවන් වෙයිද. ඊට පස්සෙ මම උඩට ගියා ඒ උන දේ ගැන වැඩිය හිතුවේ නෑ. පොඩි එකාට පිස්සු කියලා හිතුවේ. ටිකකින් මට පහල සද්දයක් ආවා. මම හොරෙන් පහලට ගිහින් බලනකොට පුතා කලින් වගේම මගෙ හීල්ස් දෙක අරගෙන musturbrate(අතේ ගහනවා) කරනවා. මම ඒක දැක්කම ශොක් උනා. පුතාට බනින්න හිතුනෙත් නෑ. ඒ තරමට මම එයාට ආදරෙයි. මම ආයිත් බෙඩ් එකට ගියා. එදා රෑ මට නින්ද ගියෙත් නෑ ඕක ගැනමයි හිතෙන්නේ. පහුවෙනිදා මම ඔෆිස් ගිහින් පූජාට(මගෙ හොදම යාලුව) ඕක ගැන කිව්වා. එයා ඊට පස්සෙ මට කිව්වා “ඔයාගෙ පුතාට තියෙන්නෙ මට හිතෙන්නෙ මානසික ගැටලුවක්. ඔයා පුතා එක්ක ටිකක් ඕපන් කතා කරලා ඒ ගැන අහන්න. පුතාගෙ හිතේ තියන ඔක්කොම අහගන්න” කියලා. මටත් හිතුනා ඒ ක්‍රමේ හරි කියලා. එදා මම හවස වැඩ ඇරිලා ගිහින් වොශ් එකක් එහෙම දාලා පුතාට කතා කලා. පුතත් ආවා “ඇයි අම්මේ” ගාගෙන. මම ඊට පස්සෙ එයාගෙන් ඇහුවා “පුතේ ඔයාට මොකක් හරි මානසික ප්‍රශ්නයක් තියනවද? මම ඊයෙ රෑත් ඔයාව දැක්කා ඔයා මගෙ හීල්ස් ලෙව කනවා. පුතේ ප්‍රශ්නයක් තියනවනම් අම්මට කියන්න බය නැතුව. මම ඔයාගෙ අම්මනෙ. ඕන ප්‍රශ්නයක් තියනවනම් අපි කතා කරලා විසදුමක් හොයා ගමු” කියලා. පුතා ටිකක් ලැජ්ජා වෙලා බිම බලන් ඉන්නවා. මම ආයිත් ඇහුවම පුතා මට කිව්වා “අනේ අම්මෙ මාව වැරදියට හිතන්න එපා මම ආසයි ඔයා දාගෙන ඉදපු සෙරෙප්පු ,ශූස් ඔක්කොම ලෙව කන්න. තව ඔයාට කියලා මාව පාගගන්න. තව ඔයාගෙ කකුල් ලෙවකන්න. අනේ මන්දා අම්මේ මාව වැරදියට හිතන්න එපා. අම්ම ඇහුව නිසා මම කිව්වේ” කියලා. ඒක ඇහුව ගමන් මාව ශොක් උනා. පුතාට මේ මොකක්ද වෙලා තියෙන්නෙ කියලා හිතලා. මම පුතාට කිව්වා “හරි පුතේ ඔයා මට ඕක කිව්ව එක හොදයි. ඒත් පුතේ අම්ම කෙනෙක්ට තමන්ගෙ පුතාව කවදාවත් පාගන්න බෑනෙ පුතේ. ඕක ඔයාගෙ මානසික ප්‍රශ්නයක්. අපි ඩොක්ට කෙනෙක්ව හම්බ වෙන්න යමු” කියලා. ඊට පස්සෙ පුතා කිව්වා ” නෑ අම්මේ මේක ලෙඩක් නෙමේ. මේක ආසවක්. ගොඩක් අයට මේ වගේ ආසාවල් නෑ කලාතුරකින් අයට තමා තියෙන්නේ. අම්මා නෙට් එකේ පොඩ්ඩක් හොයලා බැලුවනම් අම්මටම තේරෙයි. අනේ අම්මේ මේක කාටවත් කියන්න එපා. අඩුම තරමෙ තාත්තටවත්. අම්මව මට විශ්වාස නිසා කිව්වේ” කියලා. මට දැන් කරගන්න දෙයක් නෑ. මම පුතාට අපි පස්සෙ කතා කරමු කියලා මගෙ රූම් එකට ගියා. පුතා කිව්වා වගේ මම නෙට් එකේ පොඩ්ඩක් සර්ච් කරලා බැලුවා. එතකොට තමා මටත් තේරුනේ මේ ගැන. ඒවා දැකලා මට පුතා ගැන දුක හිතුනා. රජෙක් වගේ ඉන්න ඕනි මගෙ පුතා ඇයි මේ වගේ දේවල් වලට ආස උනේ කියලා. මම කාටවත්ම කියන්න ගියෙ නෑ පුතාගෙ මේ ආසව ගැන. අඩුම තරමෙ පූජටවත්. ඊලග දවස නිවාඩු දවසක්. පුතයි මායි දෙන්නම ගෙදර. අපි බ්‍රෙක්ෆස්ට් එහෙම අරගෙන ටීවී බලන්න ගත්තා. ටීවී බලනකොට මගෙ කකුල් දෙක තිබුනෙ සෝෆා එකේ පුතාගෙ ලග. මට තේරුනා මෙයා ටීවී බලන්නෙ නෑ මගෙ කකුල දිහා තමා බලන් ඉන්නේ කියලා. මම ඊට පස්සේ කකුලෙන්ම එයාට ඇනලා “මොනවද ඔය බලන්නෙ” කියලා ඇහුවා. පුතා කිව්වා ඊට පස්සේ “අනේ අම්මේ මම ඊයෙ ඔයාට කිව්වානේ මම ඔයාගෙ කකුල් වලට ආසයි කියල”. මට දැන් කරන්න දෙයක් නෑ. මම කිව්වා “ආහ් එහෙනම් ඕනි තරමක් බලන් ඉන්නවකො” කියලා කකුල් දෙක දික් කලා එයා ගාවට. පුතාගෙත් ආසාවනේ. කකුල් දෙක දිහා බලන් ඉදියා කියලා වරදක් නෑනෙ ඉතින්. පුතා ඊට පස්සේ “අනේ මගෙ හොද අම්මා” කියලා මගෙ කකුල් දෙක දිහා බලන් ඉදියා. මම ඉතින් ටීවි එක බලන්න ගත්තා. විනාඩි පහක් විතර ගියාම පුතා අහනවා “අනේ අම්මේ මම එක පාරක් ලෙවකන්නද” කියලා. මම ඔරෝලා පිස්සුද කියලා අහුවා. පුතා අහින්සක විදිහට “අනේ අම්මේ එක පාරක්” කියලා කිව්වා. මටත් ඉතින් පුතාට බෑ කියන්න බෑ එහෙම අහනකොට පුතාට දුක හිතෙයි කියලා. මාත් “හා එකපාරයි ඔන්න” කියලා කිව්ව. පුතා ඊට පස්සේ මගෙ කකුල ලෙවකන්න ගත්තා. මගෙ දකුණු කකුලෙ ඇගිලි ටික තමා ලෙවකන්න ගත්තේ මම ටික්ක් වෙලා ඒක දිහා බලන් ඉදලා ආයිත් ටීවී එක බලන්න ගත්තා. ටීවි එකෙත් හොද ප්‍රෝග්‍රෑම් එකක් ගියෙ. මම ඒක බලන්න ගත්තා. දන්නෙම නෑ පැයකාලක් විතර පුතා මගෙ කකුල් දෙක ලෙවකාලා. මටත් එහෙම කරන කොට සනීප නිසා වැඩිය තේරුනේ නෑ. මම “ආහ් දැන් ඇති කියලා” කකුල් දෙක අරගත්තා. පුතා ඊට පස්සෙ එක පාරටම “අම්මෙ මම ටොයිලට් එකට ගිහින් එන්නම්” කියලා ගියා.

මගේ පුතා – 02

ඉතින් ඔහොම එදා දවසත් ගෙවිලා ගියා. ඊට පස්සෙ දවසෙත් මම වැඩ ඇරිලා ඇවිත් ශූස් දෙක ගැලෙව්ව ගමන් පුතා ඇවිත් මගෙන් මුකුත් අහන්නෙත් නැතුව ශූස් දෙක අරන් එයා ලෙවකන්න ගත්තා. එදා වැස්සෙ නැති නිසා මාත් මුකුත් කියන්නෙ නැතුව ඉදියා ඔහෙ ඕනි දෙයක් කරගත්ත දෙන් කියලා. මම වොශ් එකක් එහෙම දාගෙන ඇවිත් ටීවී බලන්න සෝෆා එකට යනකොට පුතත් ටීවී බලනවා. මාත් පුතා ගාවින් ඉදගෙන ටීවි එක බලන්න ගත්තා. ටිකක් වෙලා ටීවී බල බල ඉන්නකොට පුතා මගෙන් අහනවා “අම්මේ ඔයාගෙ කකුල් දෙක මගෙ ඔඩොක්කුවෙන් තියාගන්නකො නවාගෙන ඉන්නෙ නැතුව. ඔයාටත් ලේසියිනෙ” කියලා. මාත් පුතාට බෑ කියන්න බැරි කමටම මගෙ කකුල් දෙක පුතාගෙ ඔඩොක්කුවෙන් තිබ්බා. ඊට පස්සෙ ටීවි එක බලන්න අරන් විනාඩියක් ගියෙ නෑ පුතා මගෙන් මොකක්වත් අහන්නෙ නැතුව මගෙ කකුල් දෙක අදත් ලෙවකන්න ගත්තා. මම ආයිත් අරගන්නත් හදලා ඔන්න ඔහෙ තියාගෙනම ඉදියා කුනුත් නැති නිසා. පුතා මගෙ කකුල් දෙකේ ඇගිලි එකෙන් එක ලෙවකන්න ගත්තා. බොරු කියන්න ඕනී නෑ මටත් පුදුම සනීපයක් තියෙන්නෙ. උදේ ඉදලා වැඩ කරල ආවම පස්සෙ එහෙම සොෆ්ට් විදිහට දිව ගෑවෙන කොට. මම පුතාගෙන් ඇහුවා “පුතා ඔයා ඔහොම කරන ගමන්ම මගෙ කකුල් දෙක පොඩ්ඩක් මසාජ් කරන්නකො” කියලා. පුතත් කියන පරක්කුවට මසාජ් කරනගමන් ලෙවකන්න ගත්තා. එයා සමහර වෙලාවට මුලු කකුලම එයාගෙ කට ඇතුලට දාගන්නවා. මගෙ නියපොතු වලට කට හීරෙනවත් එක්ක මට තේරුනා. ඒත් එයාට ඒවා ගානක් නෑ. මමත් පොඩි එකාගෙ ආසාවනෙ කියලා හිටියා. එදත් කලින් වගේම පුතා පැය බාගයක් විතර ලෙවකාලා මම ඇති කිව්වම යන්න ගියා. ඔහොම ඔහොම දවසින් දවස ඒ සතියත් ගියා. දවස් පහේම මම වැඩ ඇරිලා ආව ගමන් පුතා මගෙ හීල්ස් ක්ලීන් කරනවා ලෙවකාලා. ඒ වගේම මම වොශ් කරලා ආව ගමන් හැමදාම පුතා මසාජ් කරනගමන් කකුල ලෙවකනවා. දැන් අපි අතරෙ මේක සාමන්ය දෙයක් වෙලා. සතියකට විතර පස්සෙ සෙනසුරාදා දවසෙ මායි පුතයි ආයිත් පොඩ්ඩක් කතා කරන්න සෙට් උනා. එක එක ඒව කියව කියව ඉන්නකොට පුතා එක පාරටම කියනවා “අම්මා දැන් ගොඩක් හොදයි අම්මේ” කියලා. මම ඊට පස්සෙ කිව්වා “ඇයි පැටියො අම්මා කලින් හොද නැද්ද? අම්මා කවද්ද පුතාගෙ හිත රිද්දුවෙ කලින්” කියලා. ඊට පස්සේ පුතා කියනවා “නෑ අම්මේ කලින් ඔයා මම ඔයාගෙ ශූස් ක්ලීන් කරනවට කැමති නෑ. ඒ වගෙම මට ඔයාගෙ කකුල් ලෙවකන්න දෙන්නෙත් නෑ. ඒත් දැන් එහෙම නෑනෙ. දැන් ඔයා ඉල්ලුව ගමන් දෙනවනේ” කියලා. මම කිව්වා ඊට පස්සේ “ඉතින් මගෙ පුතානෙ මට ඉන්න එකම මැනික. ඔයාගෙ ආසාවල් ඉශ්ට කරන්නනෙ ඉතින් මම ඉන්නෙ” කියලා. එතකොට පුතා කියනවා “ඒත් අම්මෙ ඔයා තාම මට ඕනිම ආශාව ඉශ්ට කලේ නෑ” කියලා. මම ඇහුවා “මොකක්ද පුතේ ඒ” කියලා. එයා කියනවා ඊලගට “ඔයා මාව පෑගුවෙ නෑනේ. මම ආසම ඔයාට කියලා පෑගෙන්න අම්මෙ” කියලා. මම කිව්වා ” අනේ පුතේ මොක උනත් මට ඒ දේටනම් කැමති වෙන්න බෑ. අම්ම කෙනෙක්ට කවදාවත් තමන්ගෙ පුතාව පාගන්න බෑ” කියල. එහෙම කිව්ව ගමන් පුතාගෙ මූන දුකෙන් පිරුනා. එයා මාත් එක්ක ඊලගට කතා කලෙත් නෑ. දෙන්නම විනාඩි දෙකක් විතර යනකන් සයිලන්ට් ඊලගට. මට ඒත් පුතා එහෙම ඉන්නවා බලන් ඉන්න බෑ. මම ඇහුවා “දැන් පාගන්නද ඕනි මම ඔයාව” කියලා. පුතා කිව්වා “ඔව් ඉතින් මම පාගනවට තමා ආස. කොහෙද අම්මා කැමති නෑනේ. කතාවනම් මම ඉල්ලන ඕනි දෙයක් දෙනවලු. ඒත් දැන්” කියලා. පුතා එහෙම කිව්වම මට ඒක දරාගෙන ඉන්න බැරි උනා. මම කිව්වා “හා මම ඔයාව පාගන්නම් හැබැයි ඔයාගෙ ඇග උඩ හිටගන්නෙ නෑ” කියලා. ඊලගට පුතා කිව්වා “අනේ අම්මේ මම කැමති මගෙ ඇග උඩ හිටගන්නවට තමා. කමක් නෑ ඔයාට බැරිනම්” කියලා. මට ඉවසගන්නම බෑ පුතා දුකෙන් එහෙම කියන කොට. කමක් නෑ ඕනි එකක් වෙච්ච දෙන් කියලා මම පුතාට හා කිව්වා. පුතාට පුදුම සතුටක් ආවේ එක අහපු ගමන්. මටත් ඕනි පුතාගෙ අන්න ඒ සතුට තමා. ඊට පස්සේ පුතා මාවත් ඇදගෙන කෑම මේසේ ගාවට ගියා. එයා ඊට පස්සේ බිම නිදියගත්තා ශර්ට් එකත් ගලවල. ඊට පස්සේ “කෝ අම්මෙ නගින්නකො මගෙ බඩ උඩට” කියලා කිව්වා. පුතා එහෙම බිම ඉන්නකොට පුතාගෙ ඒ පොඩි ඇගට මම වගේ කෙනෙක් නගින්නේ කොහොමද. මට බය හිතුනා පුතාගෙ ඇට කුඩුවෙයි කියලා. මම කිව්වා “අනේ පුතේ මේක අම්මට පුතාගෙ මූන දිහා බලාගෙන කරන්න බෑ” කියලා. පුතා කියනවා “අනේ අම්මේ ඔන්න ඕකනෙ බැරි. ඔයා මුලින් හා කියලා දැන් බෑලු. බයවෙන්න එපා මට මුකුත් වෙන්නෙ නෑ. මට දරාගන්න පුලුවන්” කියලා. මාත් ඊට පස්සේ අත් දෙකෙන් මේසෙට බර දීලා පුතාගෙ බඩ උඩට නැග්ගා. ඒත් පුතාට ඇගේ මුලු බරම ගිහින් නෑ. මම අත් දෙකෙන් මේසෙට බර දීලා නිසා. පුතාගෙ ඇගට ගිහින් ඇත්තේ කිලෝ 20ක විතර බරක්. ඒත් පුතගෙ බඩ එබිලා ඇතුලට. මට බය හිතුනා. පුතා ඊට පස්සේ කියනවා “මොකක්ද අම්මේ ඔය කරන්නෙ මේසෙ බදාගෙන. මේසෙන් අත් දෙක අරගන්නකො” කියලා. මගෙත් අත් දෙක එතකොට උපරිමේටම රිදිලා තිබ්බේ. මගෙ අත අතඇරුනා එක පාරටම ඊට පස්සේ. එක පාරටම පුතාගෙ බඩ එබුනා වගේ මට දැනුනා. එයාටත් කෙදිරිගෑවුනා. බය උන පාරම මම ටක් ගාල බැහැල පුතාගෙන් “අනේ පුතේ අවුලක් නෑ නේද ” කියල ඇහුවා. පුතා හිනාවක් දාලා “අනේ පිස්සුද අම්මේ. මට අම්මව බර නෑ. ඔයා බය නැතුව නගින්නකො. හැබැයි මේසෙ අල්ලගන්න බෑ” කියලා කිව්වා. මාත් ඊට පස්සේ පුතාගෙ බඩට කකුලක් තියලා නැග්ගා. නගිනකොටම බඩ එබෙනවා පුතාගෙ. මට ඒකට තම බය හිතෙන්නේ. එහෙම ඉදන් මම පල්ලෙහා බලනකොට පුතා දත් මිටි කාගෙන අත් දෙකත් මිට මොලවගෙන මම දිහා බලන් ඉන්නවා. මම ඇහුවා ඇතිද කියලා. එයා “පිස්සුද අම්මේ” කියලා කිව්වා. මම දැන් මගෙ කකුල් දෙකම එයාගෙ බඩ උඩ තියන් එයාගෙ ඇග උඩ හිටගෙන ඉන්නවා. මගෙ මුලු ඇගේම තියන බර(64 කිලෝ) මගෙ පුතාගෙ ඇග උඩ. මට පුතාගෙ ඇග උඩ ඉන්නකොට දැනෙන්නෙ රබර් මෙට්ටයක් උඩ ඉන්නවා වගේ. පුතා කිව්වා “අම්මේ මම ඔයාට කියනකන් ඔයා බහින්න එපා හොදේ” කියලා. මාත් ඉතින් එයා දිහා ඔරෝලා බලල එහෙමම ඉදියා. මම විනාඩි 5ක් විතර එහෙම පුතාගෙ ඇග උඩ දැන් ඉදියා. මගෙත් කකුල් දෙක රිදෙන්න ගත්තා එහෙමම ඉදලා. මම එක කකුලක් උස්සලා පුතාගෙ පපුව උඩින් තිබ්බ එකම විදිහට ඉන්න අමාරු නිසා. ඒත් එක්කම මම පුතාගෙ බඩ දිහා බැලුවා. මම ඒ කකුල තියන් ඉදපු තැන මගෙ අඩිය හිටලා. මුලු කකුලම

හිටලා ඇගිලි පහත් එක්කම. පුතත් සුදු නිසා රතු පාටට හොදට පේනවා. මම එයාගෙ මූන දිහා බැලුවා. එයාගෙ මූනෙන් පේන්නෙ එයාට දරගෙන ඉන්න බැරි මූනක්. ඒත් එයාගෙ ඇතුලෙන් පුදුම ආසවක් මට පෙනුනේ. මාත් එයා බහින්න කියනකන්ම ඉදියා. විනාඩි 15ක් විතර ගියාම එයා මට කියනවා “අම්මේ දැන් මගෙ පපුව උඩට ඇවිත් එක කකුලක් මට උරන්න දෙන්නකො” කියලා. මමත් ඉතින් “අනේ මේ කොල්ලටනම් පිස්සු” කියලා එයාගෙ පපුව උඩට ගියා. ගිහින් එයාට එක කකුලක් ලෙවකන්න දුන්නා. එයා ඒක හොදට එන්ජෝය් කර කර ලෙවකනවා. ඒත් එක්කම මට තේරුනා මම එයාගෙ පපුව උඩ ඉන්න නිසා එයා අමාරුවෙන් හුස්ම ගන්නේ කියලා. මම ඒත් ඉවසන් ඉදියා එයා ඇති කියනකන්. විනාඩි 10ක් විතර එයා මගෙ කකුල් දෙක මාරුවෙන් මාරුවට ලෙව කෑවා. ඊට පස්සේ එයාම “දැන් ඇති අම්මේ. බහින්න ඔයා” කියලා කිව්වා. මම බිමට බැස්සා. පුතාගෙ පපුවයි බඩයි රතුම රතු වෙලා. මගෙ කකුල් අඩි හිටලා හැම තැනම. මිනිහා ආසාවෙන් නැගිටිනවා දැකලා මට හිනත් ගියා. මම ඇහුවා “ඔයාට සතුටුද පුතේ දැන්වත්” කියලා. ඊට පස්සෙ එයා “ඔව් අම්මෙ ඔයා තමා මෙ ලෝකෙ ඉන්න හොදම අම්මා. ආයිත් දවසක බෑ නොකියා මෙහෙම කරන්න ඕනි හොදද” කියලා රූම් එකට ගියා.

මගේ පුතා – 03

පුතා මේ දවස් වල ඉන්නෙ ගොඩක් සතුටින්. පුතා සතුටින් ඉන්න නිසා මාත්ගොඩක් සතුටින් ඉන්නේ. වෙනදා වගේම පුතා මම වැඩ ඇරිලා එනකොට ඇවිත් මගෙ ශූස් ක්ලීන් කරනවා. ඉට පස්සේ සෝෆා එකේදි මගෙ කකුල් මසාජ් කර කර ලෙවකනවා. සතියක් විතර ගියා. ඔහොම ඉන්නකොට පුතා මට මෙහෙම දෙයක් කිව්වා “අම්මේ මම දෙයක් කියන්නද ඔයා ඒක කරන්න ඕනි හොදද” කියලා. මමත් ඉතින් “මොකක්ද පුතේ කියන්න. පුතා කියන ඕනි දෙයක් මේ අම්මි කරනවනෙ” කියලා. පුතා ඊට පස්සේ කියනවා “අම්මේ ඔයා ගෙදර ඉන්නකොට එක එක තැන ඇවිදන් යනවනේ. ඒ යන්කොට ඒ තැන් වල මම නිදියගෙන ඉන්නවා. අම්මාමගෙන් මුකුත් අහන්නෙ නැතුව මාව පාගගෙන යන්න ඕනි. අනේ අම්මේ බෑ කියන්නනම් එපා ඔන්න” කියලා. පුතා ඒ කිව්ව හුරතල් විදිහට මට බෑ කියාගන්න බැරි උනා. මම පුතා දිහා ඔරෝලා බලලා “අනේ මේ පිස්සු කොල්ලනම්” කියල කිව්වා. පුතා කිව්වා “අනේ අම්මේ හා නේද” කියලා. මාත්ඉතින් ඔලුව වැනුවා. ඊට පස්සෙ මම මගෙ රූම් එකට යනකොට රූම් එක ගාව නිදියන් ඉන්නවා. පුතා කිව්වෙත් පාගගෙන යන්න කියලානේ. මමත් ඉතින් එයාව පාගගෙන යන්න ගත්තා. ඔහොම දවසින්දවස ගෙවිලා ගියා. එක එක තැන් වලදි මම පුතාව දවසට 50 සැරයක් විතර පාගගෙන යනවා. මටත් දැන් ඒක සාමාන්ය දෙයක්. මමකිචන් එකේ උයන කොට එලවලු කපන්නෙ එහෙම පුතාගෙ ඇග උඩ හිටගෙන. පුතා ගොඩක් ආසාවෙන් බිමට වෙලා ඉන්නවා මගෙ මුලු ඇගේම බර පුතාගෙ ඇග උඩ තියාගෙන. සමහර වෙලාවල් වලට මටම මතකයක් නෑ මම මේ ඉන්නේ පුතාගේ ඇග උඩ නේද කියලා. ඔහොම ඉන්නකොට පුතාට ස්කෝලේ නිවාඩුව ආවා. ඒත් එක්කම එයා මම උදේට ඔෆිස් යන්න මේකප් දානකොට කණ්නාඩිය ගාවට ඇවිත් නිදිය ගන්නත් ගත්තා. සමහර දවස් වලට මම පුතාගෙ ඇග උඩ හිටගෙන මේකප් දානවා විනාඩි 20ක් විතර. ඒ හැම දවසකම වගේ මම මේකප් දාලා ඉවර වෙලා වැඩට යන්න හදලා තමා මගෙ හීල්ස් දෙක දාගන්නේ. ඒත් එක දවසක් මට පරක්කු වෙලා මම හීල්ස් දෙක දාගෙන තමා මේකප් කරන්න ගියේ. එදත් යනකොට කලින් වගේම පුතා මගෙ කන්නඩි මේසෙ ලග නිදියගෙන ඉන්නවා. මට දැන් හීල්ස් දෙකගලවන්න විදිහකුත් නෑ ගොඩක් පරක්කු වෙලා නිසා. මම පුතාට කිව්වා “අනේපුතේ අද අම්මිට පරක්කු වෙලා ඔතනින් අයින් වෙන්නකො අදට විතරක්. ශූස් දෙක ගලවලා ආයිත් දාගන්න එක අම්මිට කරදරක්. මගෙ හොද පැටියා වගේඅදට නැගිටින්නකො” කියලා. පුතා කිව්වා “අනේ අම්මෙ මටනම් බෑ දැන් නැගිටින්නනම්. ඔයා ඔහොමම මගෙ ඇග උඩට නැගල මේකප් කරන්නකො ඉතින්” කියලා. පුතා මුරන්ඩු උනාම මට ටිකක් කේන්ති ගියා. මටත් පරක්කු වෙලා තියෙන නිසා මමත් එහෙමම නැග්ගා පුතාගෙ බඩ උඩට. වෙනදට වඩා වෙනසක් මට තේරුනේ හීල්ස් දෙක දාලා තිබුන නිසා. 5 inch හීල්ස් දෙකක් නිසා මම පුතාගෙ ඇගට බර දුන්නේ මගෙ කකුලෙ ඉස්සරහින්. උලෙන් බර දුන්නනම් පුතාව හිල් වෙයි කියලා හිතලා. එහෙමම පැය කාලක් විතර මේකප් දාලා මම ඉක්මනට ඔෆිස් යන්න ගියා. පුතාට යනවා කියලා කියන්නත් අමතක උනා. ඒ තරමටම මට පරක්කු වෙලා තිබුනේ. ඔෆිස් ගිහින් ගෙදර එනකොට වෙනදා වගේම පුතා බලාගෙන ඉන්නවා මගෙ හීල්ස් දෙක ක්ලීන් කරන්න. මම එතකොට දැක්කා පුතාගෙ බඩේ රවුම් රවුම් තුවාල 5ක් විතර තියනවා. මම පුතාගෙන් ඇහුවා”මොකක් වෙලාද පුතේ ඔය තුවාල උනේ” කියලා. ඊට පස්සේ එයා “අම්මගෙ වැඩ තමා” කියලා හීල්ස් දෙකත් අරන් එයාගෙ රූම් එකට ගියා. එතකොටයි මට මතක් උනේ අද මම මේකප් කලේ හීල්ස්දෙක දාගෙන පුතාගෙ ඇග උඩ හිටගෙන නේද කියලා. මුලින් මම පුතාගෙ උලෙන් බර දීල නැති උනත් මටම අමතක වෙලා මම උලෙන් බර දීලා. පරක්කු වෙලා තිබුන නිසා මට මට ටිකක් වෙලා යද්දි පුතාගෙ ඇග උඩ ඉදියා කියලවත් අඩුම තරමෙ අමතක වෙලා තිබුනේ. මට පුතා ගැන ගොඩක් ලොකු අනුකම්පාවක් ආවා එවෙලේ. මම මහ තිරිසන් අම්මෙක් කියලා හිතුනේ. පුතාට ඒ වෙලේ කොච්චර වේදනාවක් ඇවිත් ඇතිද. එයා කොහොම ඉවසිල්ලක් ඉවසන් ඉන්න ඇතිද. එයා මට වචනයක්වත් කිව්වේ නෑනේ බහින්න කියලා. ඒ පාර මම එහෙමම ගියේ පුතාගෙ කාමරේට. ගිහින් පුතාට කිව්වා “අනේ පැටියො අම්මිට සමාව දෙන්නකො. අම්මි ඔයාව හිතලා තුවාල කලා නෙමේ. අම්මි ඔයාට උලෙන් බර දෙන්න හිතුවෙම නෑ. එත් මට පරක්කු වෙලා තිබුන නිසා මම ඉන්නෙ ඔයාගෙ ඇග උඩ කියලා මට අමතක උනා පැටියො.” කියලා මම පුතාගෙ ඇග දිහා බැලුවා. හීල් එකේ උල් ටික ගානට බඩේ හිටලා. හිල් දෙකක් විතර ටිකක් වැඩියෙන් තුවාල වෙලා. ඊලගට පුතා කිව්වා “අනේ අම්මි මම එහෙම පෑගෙන්න තමා ගොඩක්ම ආස. ඔයා කලේ මම ආසම දෙයක්. මම මේ අම්මි එනකන් බලන් ඉදියේ අම්මිට කියලා ආයිත් සැරයක් එහෙම පෑගෙන්න.” කියලා. මම කිව්වා ඊට පස්සේ “අනේ පුතේ අම්මි එක්ක තරහා වෙන්නනම් එපා හීල්ස් දාගෙන අම්මිට ඔයාව පාගන්නනම් බෑ ආයිත්. බලන්නකො වෙලා තියන තුවාල ඔයාට” කියලා. පුතා කියනවා ඊට පස්සේ “ඉතින් අම්මෙ තුවාලවෙන්න තුවාල වෙන්න තමයි මමත් ආසම”කියලා.මම කිව්වා ඊට පස්සේ “ඒත් පුතේ අම්ම කෙනෙක් කොහොමද පුතෙක්ට එච්චරටම රිද්දන්නේ” කියලා. පුතා ඊට පස්සේ කියනවා “ඉතින් අම්මේ ඔයා තරහකට මට එහෙම කරනවා නෙමේනේ. අනික් එක මගෙ අකමැත්තකින් එහෙම කරනවා නෙමේනේ. මම ගොඩක් කැමතියිනෙ ඒකට” කියලා පුතා කිව්වා. මාත් ඊට පස්සෙ “අනේ මේ පන්ඩිතයනම්” කියලා කිව්වා. ඊට පස්සෙ පුතා කියනවා “අම්මි වොශ් එකක් එහෙම දාගෙන ඇවිත් උයන්න එන්නකො. මම මම කැමති ඔයාගෙ හීල්ස් දෙක අරන් එන්නම් එතකොට” කියලා. මාත් “අනේ ඔයත්” කියලා පුතාගෙ කම්මුල ආදරෙන් මිරිකල වොශ් එකක් දාගන්න ගියා. ගිහින් කිචන් එකට උයන්න කියලා ගියා. පුතා එලවලු කපන තැන මගෙ ශූස් දෙකක් අරන් ඉන්නවා. ඒ දෙක තමා මගෙ හීල්ස් වලින් උලපොඩිම හීල් එක. 6 inch හීල්දෙක. යට උල(උලේ විශ්කම්භය) තියෙන්නෙ මිලි මීටර් 5 ක් විතර. පුතා ඊට පස්සේ මම එලවලු කපන තැන එයාගෙ ශර්ට් එකත් ගලවලා නිදා ගත්තා. ඊට පස්සෙ එයා මට කියනවා “අම්මි එන්න මේ දෙක දාගෙන මගෙ ඇග උඩ හිටගෙන උයන්න” කියලා. අනේ මන්දා මට මාර බයක් ආවේ පුතාව එහෙම පාගන්න. ඒත් පුතාට ගොඩක් ලොකු ආසවක් තිබුනා එහෙම පෑගෙන්න. මාත් ඉතින් ගිහින් හීල්ස් දෙක දාගත්තා. මම පුතාගෙ මූන දිහා බැලුවා ඊට පස්සෙ. හරිම අහින්සක පාටක් තිබුනේ. මට පාගන්න හිතුනෙම නෑ එයාව. ඒත් ඉතින් පොරොන්දුව කඩන්න බැරි නිසා මම එයාගෙ බඩට කකුලක් තියලා එයාගෙ මූන දිහා බලන් ඉදියා. ඊටන්පස්සෙ එයා කියනවා “අනේ අම්මේ ඇයි බලන් ඉන්නේ නගින්නකො” කියලා. මාත් ඊට පස්සේ මගෙ ඇගිලි වලට බර දීලා නැග්ගා. තනිකරම රබර් වගේ පුතාගෙ ඇග උඩ ඉන්නකොට. මම හීල් එකෙ උලට බර දුන්නෙම නෑ. මොකද බර දුන්නොත් අර තුවාල ටික ආයිත් පෑරෙන නිසා. ඊට පස්සෙ පුතාකියනවා “අනේ අම්මෙ උදේ පෑගුවා වගේ ඔයා ගනන් නොගෙන පාගන්නකො. දැන් ඔයා හරියට ඔයාගෙ බර දෙන්නෙ නෑනේ” කියලා. මාත් ඊට පස්සෙ එලවලු කපන්න ගත්තා වැඩිය ගනන් නොගෙන එයාගෙ ඇග උඩ ඉන්නවා කියලා. පුතාගෙ ආසාවනේ කියලා මම උලෙනුත් බර දීලා පුතාව පාගන්න ගත්තා. විනාඩි දෙකක් විතර එහෙම එයාගෙ ඇග උඩ එකම විදිහට ඉදලා මම එක කකුලක් උස්සලා බැලුවා තුවාල වෙලාද කියලා එයාව. එතන රතුම රතු වෙලා උලේ මාර්ක් එක එයාගෙ පපුව උඩ හිටලා. ඒත් එක්කම පුතාට ටිකක් අමාරුයි කියලා මට තේරුනා. මට පස්සෙයි මතක් උනේ මම එක කකුලකින් එයාගෙ ඇග උඩ හිටගෙන ඉන්නකොට එයාට කොහොම රිදෙනව ඇතිද කියල. ඒත් එක්කම මම උස්සපු කකුල ආයිත් එයාගෙ පපුව උඩින්ම තියා ගත්තා. විනාඩි පහක් විතර එහෙම ඉන්නකොට පුතා කියනවා “අම්මෙ ඔහොම ඉන්නගමන්ම ඇගිලි ටික උස්සලා ඔයාගෙ විලුබට බර දෙන්නකො” කියලා. පුතා කියපු පාරටම මාත් හිතන්නේ නැතුව එහෙම කලා. කරපු ගමන් නිකන් එයාගෙ බඩයි පපුවයි හිල් වෙලා ගියා වගේ. ඊට පස්සෙ මම ටක් ගාල වෙන තැනකට කකුල අරගෙන බැලුවා මොකක් හරි වෙලාද කියලා. අනේ මගෙ පුතගේ ඇගෙන් ලේ එනවා. මම බය උනා ඒක දැකලා. මම බැස්සා එයාගෙ ඇග උඩින් ඊට පස්සේ. පුතා කියනවා “අනේ අම්මෙ නගින්නකො. රිදෙන්න රිදෙන්න තමා මාත් ආසම අම්මෙ” කියලා. අනේ මන්දා ඉතින් මාත් නැග්ග ආයිත්. මට හොදටම තේරෙනවා පුතාගෙ ඇග හිල්වෙනවා කියලා ඒත් ඉතින් මොනව කරන්නද පාගන්න වෙනවනේ. පුතා ඊට පස්සෙ මට කිව්වා “අම්මේ ආයිත් විලුබට බර දීලා ඇගිලිටික උස්සගෙන මම ඇති කියනකන්ම ඉන්නකො” කියලා. මාත් ඉතින් ඊට පස්සේ එහම කලා. එහෙම කරපු ගමන්ම මට ආයිත් තේරුන පුතාව හිල් උනා කියලා. ඒත්ඉතින් මාත් එහෙම ඉදියා. විනාඩි දෙකක් විතර එහෙම ඉන්නකොට පුතා ඇති කිව්වා. මම ඊට පස්සෙ ආයිත් සාමාන්ය ගානට ඉන්න ගත්තා. පුතාගෙ මූනෙ කදුලු එකයි. එයාගෙ මූනෙන් ගොඩක් ලොකු වේදනාවක් මට පෙනුනා. පපුවෙයි බඩෙයි ලේ එකයි. අනේ මන්ද මගෙ පුතාට තියන මේ ආශාවල්නම්. අවුරුදු 16 කොල්ලෙක් කොහොම මේතරම් වේදනාවක් ඉවසන් ඉන්නවද කියලා මටනම් තේරෙන්නෙ නෑ. ඊට පස්සෙ පුතා කියනවා “අම්මේ ඔය පුටුවට නැගලා පස් සැරයක් මගෙ ඇගට පනින්නකො අන්තිම පාරට” කියලා. ඇත්තම කිව්වොත් මටත් ඇති වෙලා තිබුනෙ එයාව පාගලාම. මාත් ඉතින් ඉවර වෙනකන් බලන් ඉදියේ. මාත් ඒක නිසා බෑ කියන්නෙම නැතුව එයා කියපු දේට කැමති උනා. මම පුටුවට නැගලා එයාගෙ බඩ උඩට පැන්නා. අම්මෝ පුතා කොහොම මේ වේදනාවල්නම් ඉවසන් ඉන්නවද මන්දා. ඊට පස්සෙ පුතා කියනවා “අම්මේ උල් දෙකෙන් පනින්නකො” කියලා කිව්වා. මාත් ඊට පස්සෙ පැන්න ඔක්කොම පැන්නෙ උල් දෙකෙන්. පනින කොට මට හොදටම තේරෙනවා පුතාව හිල් වෙන්වා කියලා ඒත් ඉතින් බලන්න ගියොත් මට ඒක කරන්න වෙන්නෙ නෑනේ. එයා ගැන දුක හිතෙන නිසා. මමත් බලන්නෙ නැතුව 4 සැරයක්ම පැන්න උලෙන් එයාගෙ ඇගට. ඊට පස්සෙයි පුතා දිහා බැලුවෙ. පුතාගෙ ඇග පුරාම ලේ. ඒ මදිවට එයාට සිහිය නැති වෙලා. මම ඒකටනම් හොදටමම බය උනා. ටක්ගාලා වතුර ටිකක් අරන් මූනට ගැහුවා. ඊට පස්සේ පුතාට සිහිය ආවා. එයා ගොඩක් මාරුවෙන් නැගිට්ටා. මට ගිය කේන්තියට මම එයාට ටිකක් බැන්නා. “පුතා ආයිත්නම් මේ වැඩ තියාගන්න එපා. දන්නෙම නෑ ඔයා මැරිලා තියෙයි ” කියලා මම කිව්වා. ඊට පස්සෙ පුතා කිව්වා “අනේ අම්මේ ඒක අව්ලක් නෑ. මෙහෙම වෙනවට මම ගොඩක් ආස අම්මේ. මේ තුවාල් කැලැල් වලට එහෙම”. කියලා එයා යන්න ගියා.

කතාවේ සම්පුර්ණ ගෞරවය එහි මුල් රචකයාට හිමිවේ